Zajęczak (Z)

ArturLG

Królik tej rasy swoją sylwetką przypomina zająca i stąd też wzięła się jego nazwa zajęczak. Zaznaczyć jednak należy na wstępie, iż królik ten nie został wyhodowany ze skrzyżowania królika z zającem tylko dzięki selekcji i pracy hodowlanej idącej w tym kierunku.

Zajęczak posiada długi tułów, wysoko ustawiony, z podkasanym brzuchem. Głowa mocno osadzona na krótkiej szyi z charakterystycznymi wypukłymi i ciemnobrązowymi oczami. Uszu stojące dobrze owłosione na krawędziach zakończone czarną barwą. Kończyny tylne mocne, długie, ustawione równolegle do tułowia. Dzięki cienkim, długim, prostym i wysoko ustawionym przednim kończynom królik uzyskuje tak charakterystyczną dla tej rasy sylwetkę. Ogon długi, prosty, ustawiony prostopadle do tułowia. Barwa okrywy mahoniowo-brązowa (lisia) z połyskiem w części brzusznej jaśniejsza. W polskim wzoru zajęczak występuje w jednej odmianie barwnej mahoniowo-brązowej. Za granicą wyhodowano później osobniki o barwie: białej, podpalanej czarnej i podpalanej niebieskiej.

Króliki początkowo były hodowane w celach wystawowych ponieważ - prezentują się niezwykle okazale na wystawach. Zwierzęta te cec***e również wysoka plenność i mięsność a niepowtarzalne walory smakowe mięsa sprawiły, iż z czasem stał się on królikiem rzeźnym. Wtedy nastąpił jego eksport za granicę gdzie rasa ta szybko zyskała ogromną popularność. Zapanowała na nie moda przez co stały się bardzo drogie. W tym czasie powstał również aksjomat „że zajęczak należy do najbardziej eleganckich i doskonałych ras królików na świecie”

Cieszę się, że w Polsce spotyka się coraz więcej hodowców, którzy hodują tą rasę królików. Trzeba zaznaczyć, że hodowla zajęczków nie jest trudna. Jako, że są to króliki wystawowe powinny one naturalnie przyjmować odpowiednią postawę i eksponować swoje piękno. Nie wszystkie osobniki jednak chcą się dobrze prezentować. W tym przypadku nawyk ten trzeba wytrenować. Jednym z przykładów tworzenia takiego nawyku jest podwieszanie karmidła na odpowiedniej wysokości, aby zwierzę podczas jedzenia przyjmowało odpowiednią pozycję ciała. Rozmawiając z hodowcami tej rasy królików można się dowiedzieć jeszcze wielu ciekawych elementów treningu ale o już pozostawiam wszystkim zainteresowanym do indywidualnych rozmów.

Poniższy szczegółowy opis cech budowy ciała, typu rasowego, barwy okrywy włosowej itd., został zaczerpnięty z Wzorca Królików wydanego przez Centralną Stację Hodowli Zwierząt w Likwidacji (Warszawa, Listopad 2000r.)

Najniższa dopuszczalna masa ciała królika w wieku 8 miesięcy i powyżej - 3,0 kg; najwyższa - 4,5 kg.

Przy ocenie samic i samców na wystawie dopuszcza się masę ciała o 5% niższą niż podana w tabeli.

2. Budowa ciała:
Budowa ciała ma przypominać zająca szaraka. Tułów długi, wysoko ustawiony, z podkasanym brzuchem. Głowa mocno osadzona na krótkiej szyi. Kończyny tylne mocne, długie, ustawione równolegle do tułowia. Przednie kończyny cienkie, długie, proste, wysoko(pionowo) ustawione. Partia grzbietowa dobrze rozwinięta, przód i zad szeroki. Ogon długi, prosty, ustawiony prostopadle do tułowia (nie przylegający do tułowia).

3. Typ rasowy:
Głowa okrągła, u samic nieco mniejsza. Uszy cienkie, stojące, dobrze owłosione Długość uszu od 12 cm do 14,5 cm.
4. Jakość okrywy włosowej (gęstość, sprężystość, jedwabistość):
Okrywa włosowa gęsta i sprężysta (szczególnie gęste jest podszycie). Długość włosów pokrywowych około 2,5 cm.

5. Barwa okrywy włosowej:
Barwa włosów pokrywowych mahoniowobrązowa (lisia) z połyskiem. W partii grzbietowej wyraźnie zaznaczona czarna pręga. Na tle barwy mahoniowobrązowej skupiska włosów o czarnych końcówkach tworzą cieniowanie. Wyraźnie widoczny kontrast barwy okrywy w partii grzbietowej i brzusznej, który tworzy się z czarno barwnych końcówek włosa. W partii brzusznej, wewnętrznej stronie ud i spodniej stronie ogona, barwa włosów wyraźnie rozjaśniona. Krawędzie uszu, zabarwione czarno. Górna część ogona – czarna z pojedynczymi włosami o mahoniowobrązowych końcówkach.

6. Specyficzne cechy rasowe (barwa włosów podszyciowych, oczu i pazurków):
Barwa włosów podszyciowych na 2/3 wysokości niebieska z jasnorudymi końcówkami. Wokół oczu, na przednich kończynach, brzuchu i spodniej części ogona podszycie może być barwy niebieskiej. Oczy wypukłe ciemnobrązowe. Pazurki ciemnobrązowe.

Wady dopuszczalne:
Mniej harmonijna budowa ciała. Głowa i szyja wydłużona. Przednie kończyny nie ustawione pionowo. Zbyt mięsiste uszy, dłuższe niż 14,5 cm. Ogon zbyt krótki. Okrywa włosowa mniej gęsta i sprężysta. Słabo zaznaczony kontrast barwy partii grzbietowej i brzusznej. Słabo zaznaczone lub przerywane zabarwienie na krawędziach uszu. Zbyt jasna partia brzuszna i spodnia część ogona. Jasne zabarwienie podbródka. Niewielkie odchylenia w barwie oczu i pazurków w stosunku do wymagań wzorcowych.

Wady niedopuszczalne:
Masa ciała poniżej 3,0 kg lub powyżej 4.5 kg. Tułów krótki, nogi krótkie. Cienka i długa głowa i szyja. Uszy mięsiste, opadające, długość uszu poniżej 12.cm. ogon krótki. Okrywa włosowa rzadka, spilśnienie okrywy, bardzo duże odchylenia od standardowe długości włosów pokrywowych –2,5cm. Zbyt rozjaśniona barwa włosów podszyciowych przechodząca w białą. Biały podbródek. Barwa oczu inna niż ciemnobrązowa, biała lub jasne pazurki.